Γιατί οἱ ἄνθρωποι ὑπάρχουν ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ βρίσκουνε μιὰ θέση στὴ ζωὴ τῶν ἄλλων. Ή ἕνα θάνατο γιὰ τὴ ζωὴ τῶν ἄλλω...
Οι μισοί από τους φίλους μου είναι νεκροί. Θα σου δώσω καινούριους, είπε η γη. Όχι, δώσε μου καλύτερα εκείνους πίσω,...
Ἦταν ἕνας νέος ὠχρός. Καθόταν στὸ πεζοδρόμιο. Χειμῶνας, κρύωνε. Τί περιμένεις; τοῦ λέω. Τὸν ἄλλον αἰῶνα, μοῦ λέει....
Eυγνωμονώ τις ελλείψεις μου ό,τι μου λείπει με προστατεύει από κείνο που θα χάσω...
Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς,...
Σε ποιο καλύβι αγνώριστο, σε ποια καρδιά θλιμμένη να πέρασες τη νύχτα Σου, Κυρά Φανερωμένη;...
Ο καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, που η λάμψη μου επέστρεψε στον ήλιο...
Μην απορείς, μητέρα, μην τρομάζεις τούτα τα ποιήματα διαβάζοντας....
Σε ένα μπαλκόνι στην παραλία, την ώρα του ηλιοβασιλέματος, τα χρώματα της δύσης παντού, στα κτίρια, στο πρόσωπό σου....
Tότε είδα το μεγάλο ικρίωμα, όπου έπρεπε ν' ανέβω, άγνωστο αν θα στεφθώ βασιλιάς ή θα κυλήσω στο καλάθι των αποκεφαλισμέ...
Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή....
Ποίημα του Διονυσίου Σολωμού (1798-1857), οι δύο πρώτες στροφές του οποίου σε μουσική του Νικολάου Μάντζαρου ...
Απόστασε το χέρι μου από το να μουντζώνω και σάλιο δεν μου έμεινε από το φτύσε φτύσε, αλλ’ έως τώρα τίποτε μ’ αυτά δεν...
Από την Βικτώρια Τράπαλη...
Έχετε ένα μοναχικό με γοητεία βλέμμα Όπως το φεγγάρι σε φόντο της λίμνης αντικατροπτίζεται...
Το προφανές θα μας σκοτώσει, το προφανές μας σκοτώνει η τύχη μας εξαντλήθηκε...
Ένα πανέμορφο ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη γεμάτο εικόνες της ελληνικής φύσης κι αισιόδοξα μηνύματα,...
Οι έννοιες, οι λαχτάρες οι μέρες και οι νύχτες οι αλήθειες ή τα ψέματά ...
Κι ακόμα δε μπόρεσα να καταλάβω πώς μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται....
Ο ήλιος έγινε μακρύτερος και οι θύελλες πιο ζεστές....