Butoh series: «Kiki & Collette – The Age of Time», Επεισόδιο 1ο: «Η Αυταπάτη»
(scroll down for english)
Παρασκευή 3 και Σάββατο 4 Μαρτίου & Παρασκευή 17 και Σάββατο 18 Μαρτίου στις 21:00 @ Μικρό στούντιο Χρήστου Λαδά 9, Αίγινα
Περιορισμένος αριθμός θέσεων!!!
Απαραίτητη κράτηση – προαγορά εισιτηρίου στο nxenariou@gmail.com
(Γράψτε: Ονοματεπώνυμο, ημερομηνία παράστασης)
Τιμή εισιτηρίου: 10€
Η Kiki και η Colette έζησαν στις αρχές του 20ου αιώνα στο Παρίσι. Καλλιτέχνιδες και πρωτοποριακές προσωπικότητες άφησαν τα ίχνη τους στα «τρελά χρόνια», «les années folles», τα χρόνια των εκρήξεων της Τέχνης και των ιδεών με τον μεγάλο πόλεμο πίσω τους και με τις ζωές τους φορτισμένες με πάθη, δημιουργία, αυταπάτες, όνειρα και τόλμη. Δεν ξέρουμε αν συναντήθηκαν ποτέ. Δίνουν το πρώτο τους ραντεβού, εδώ και τώρα, σε ένα ιδιόμορφο πάλκο – σπίτι, παρέα με προγόνους , φαντάσματα και αλήθειες. Παρελθόν, παρόν και μέλλον συμπυκνώνονται σε μια στιγμή. Η στιγμή διαστέλλεται και πλημμυρίζει τον χώρο δημιουργώντας μια παράδοξη αφήγηση.
Σύλληψη/Ερμηνεία/Επιμέλεια κοστουμιών: Αλίκη Γεωργουλοπούλου, Νικολέτα Ξεναρίου
Σκηνικά: Ανδρέας Θεοδώρου
Φωτισμοί: Ζαφείρης Επαμεινώνδας
Φωτογραφίες/ Επεξεργασία ήχου: Άρης Μιχαλόπουλος
Σχεδιασμός αφίσας: Βαγγέλης Φωκάς
Φιλική συμμετοχή: Χρήστος Καρνάκης
Η Αλίκη Γεωργουλοπούλου είναι χορεύτρια, καθηγήτρια χορού, χορογράφος και δασκάλα Hatha yoga. Σπούδασε διαδοχικά στη Σχολή Ματέυ, στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και στην Ανωτέρα Σχολή Χορού της Δέσποινας Γρηγοριάδου. Το 2013 αποφοίτησε από την Ακαδημία Yoga NYSY Studios. Από το 1999 έως σήμερα χορεύει και διδάσκει τον ιαπωνικό χορό Butoh, συμμετέχοντας παράλληλα σε σεμινάρια με διακεκριμένους δασκάλους στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως τον Masaki Iwana, την Sumako Koseki, την Yumiko Yoshioka και την Moeno Wakamatsu μεταξύ άλλων. Έχει συνεργαστεί με εικαστικούς καλλιτέχνες για τη δημιουργία περφόρμανς και video dance project. Συμμετείχε επίσης σε παραστάσεις ως performer, ηθοποιός και χορεύτρια. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και την Αίγινα.
Η Νικολέτα Ξεναρίου είναι αριστούχος απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και απόφοιτη της Ακαδημίας Χορού του Ρότερνταμ (BA of Dance). Ως ερμηνεύτρια έχει συνεργαστεί με χορογράφους και σκηνοθέτες όπως ο Κωνσταντίνος Ρήγος (Χοροθέατρο ΚΘΒΕ, Εθνικό Θέατρο), η Σοφία Μαυραγάνη (Fingersix/athens), η Amalia Bennet, (ΚΘΒΕ), η Αργυρώ Χιώτη (Vasistas), η Ελένη Γεωργοπούλου (ΠΟΛΙΣ), η Μαρία Γοργία (Αμάλγαμα). Έχει υπογράψει την επιμέλεια της κίνησης σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων. Συνδημιουργεί παραστάσεις αυτοσχεδιασμού και σκηνικά πειράματα με μουσικούς και άλλους καλλιτέχνες. Διδάσκει σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό από το 2004 και από το 2007 διδάσκει κίνηση και αυτοσχεδιασμό στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “δήλος”. Τον Δεκέμβριο του 2018 δίδαξε στα πλαίσια του μαθήματος «Μέθοδοι Τεχνικής Προετοιμασίας του Ηθοποιού Θεωρία και Πράξη» του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Θέατρο Και Κοινωνία: Θεωρία, Σκηνική Πράξη και Διδακτική» στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Είναι ιδρυτικό μέλος της “FINGERSIX/αthens- εταιρεία για την έρευνα και τη διάδοση των παραστατικών τεχνών” και μέλος της οργανωτικής ομάδας του “Tsak Bam Festival- ένα αυθόρμητο φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης”. Κατοικεί στην Αίγινα από το 2012 και είναι μητέρα δύο παιδιών.
BUTOH
Στο τέλος της δεκαετίας του ’50, γεννιέται στην Ιαπωνία ένα νέο είδος χοροθεατρικής Τέχνης, το Μπούτο (Butoh). Συνδυάζοντας το παραδοσιακό με το πρωτοποριακό θεωρήθηκε χορός παραβατικός και περιθωριακός. Άντλησε τη θεματολογία του από την ποίηση και τη λογοτεχνία (Λωτρεαμόν, Ζαν Ζενέ, Μαρκήσιος ντε Σαντ, Αντονέν Αρτώ κ.ά.) αλλά και από την σκληρή καθημερινότητα της εποχής. Το Μπούτο στην πορεία του θεώρησε τη Φύση ως τον Μέγα Δάσκαλο, μελέτησε τις αντιθέσεις της και σεβάστηκε την ισορροπία που προκύπτει μέσα από αυτές. Επηρεάστηκε βαθιά από τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό και από το κίνημα τού Νταντά, και διαδόθηκε σε Ευρώπη και Αμερική από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα. Έχει μια μεγάλη ελευθερία ως προς τους κανόνες και αυτό το καθιστά ενδιαφέρον, διότι ακριβώς ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει έναν δικό του, μοναδικό χορό. Ο χορευτής Μπούτο είναι ένα “δοχείο χρόνου” που εμπεριέχει όλη τη βιωμένη ζωή από τη γέννηση μέχρι το τώρα, ενώ η διαίσθηση και η πνευματικότητα παίζουν κυρίαρχο ρόλο. Πρωτίστως, ο χορευτής αντιμετωπίζεται ως ανθρώπινο πλάσμα και όχι ως πολίτης ενταγμένος σε οποιοδήποτε θεσμικό ή άλλο πλαίσιο.
“Kiki & Collette – The Age of Time”
Episode 1 “Illusion”
March 3-4 & 17-18 at 9:30 p.m
@ Mikro Studio | Christou Lada 9, Aegina
Reservation required – advance ticket purchase at nxenariou@gmail.com
(Write: Name, date of performance)
Set designer: Andreas Theodorou
Lighting: Zaphiris Epaminondas
Photos/Sound Editing: Aris Michalopoulos
Poster design: Vangelis Phokas
Guest participant: Christos Karnakis
At the end of the 1950s, a new type of dance theatre art, Butoh, was born in Japan. It was deeply influenced by German expressionism and the Dada movement and spread throughout Europe and America from the 60s to the present day. By combining the traditional with the innovative, dance was considered transgressive and marginal. He drew his themes from poetry and literature (Lotréamon, Jean Genet, Marquis de Sade, Antonin Artaud, etc.) but also from the harsh everyday life of the time. Butoh, in its path, considered Nature as the Great Teacher, studied its oppositions and respected the balance that emerges from them. The Butoh dancer is a “container of time” containing all the lived life from birth to now, while intuition and spirituality play a dominant role. Primarily, the dancer is treated as a human being, not as a citizen, integrated into any institutional or another context. It has a lot of freedom in terms of rules, which makes it interesting because everyone can create their own unique dance.