Καμιά φορά η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος και στη δική μας περίπτωση κάκιστος. Η κακομοίρα η ταμπέλα, που βρίσκεται στο λιμάνι και με στόμφο αναγγέλλει την έναρξη των χερσαίων έργων και κατ’ επέκταση σηματοδοτεί και τον αγωγό, μάλλον θα σκουριάσει πριν καν δημοπρατηθεί το έργο.
Μα το έργο έχει ήδη δημοπρατηθεί θα αναρωτιέστε, όμως οι πληροφορίες μας λένε, πως το έργο επειδή έχει σοβαρές ελλείψεις, τόσο στην γεωλογική μελέτη (σε τι έδαφος θα στηριχθεί η δεξαμενή), όσο στην ηλεκτρολογική και μηχανολογική (μοτέρ, ρεύμα κλπ) το έργο θα δημοπρατηθεί από την αρχή, αφού πρώτα συμπληρωθεί η μελέτη για να μπορεί να εγκριθεί. Δηλαδή βλέπε σε ένα με ενάμιση χρόνο από σήμερα.
Τόση φασαρία έγινε, τόσοι επιστήμονες μπλέχτηκαν, για να μην αναφέρουμε και το πόσα χρόνια πέρασαν, ούτε πόσα χρήματα δαπανήθηκαν, τόσοι φορείς είδαν τη μελέτη, από πόσα γραφεία πέρασε, εμπειρογνώμονες, εταιρίες, για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο να λέμε, πως η μελέτη έχει ελλείψεις.
Ανικανότητα; Σαπίλα; Συμφέροντα; Βιασύνη; Σιγουριά; Βάλτε όποια λέξη θέλετε και σας περνά από το μυαλό, όμως το μονό που δεν χωράει είναι το «συγνώμη λάθος». Φαίνεται, πως η Αίγινα έχει καρμική σχέση με τις υδροφόρες και όλο και κάτι γίνεται που δεν αφήνει το δεσμό να σπάσει.
Ακόμη κι αν οι πληροφορίες μας αποδειχθούν λανθασμένες σε σχέση με την επανεκκίνηση της δημοπράτησης, οι παραλείψεις της μελέτης είναι αδικαιολόγητες. Είναι αδιανόητο μελετητικά γραφεία μεγάλου βεληνεκούς να πέφτουν σε τέτοια λάθη και ένας ολόκληρος μηχανισμός στη συνέχεια να μην είδε αυτή την έλλειψη, εκτός κι αν υποθέσουμε, πως την είδαν μεν, αλλά τη θεώρησαν αμελητέα δε.
Επειδή η υπόθεση του νερού έχει κουράσει γενιές ολόκληρες, εδώ και 30 χρόνια, κι επειδή η συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία είναι αυτή που είναι, μήπως ήρθε η ώρα να ξανασκεφτούμε τι θα γίνει με το σπίτι μας, δρώντας με γνώμονα το συμφέρον της Αίγινας και παίρνοντας στα σοβαρά τη βάση δεδομένων που σήμερα έχουμε;
Άρης Σώρης
