ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ ΜΕ ΤΟ ΓΑΙΔΟΥΡΑΚΙ, ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΑ
Από τις αρχές του Νοέμβρη μέχρι και τα τέλη Δεκέμβρη το λάδι τρέχει άφθονο στα ελαιουργεία του νησιού. Σαφώς μικρότερη η φετινή παραγωγή και σε μερικές περιοχές Πέρδικα, Σφεντουρι η πτώση είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αντίθετα στην περιοχή της Κυψέλης, Μεσαγρό, Άλωνες Αγία Μαρίνα οι ελιές αντιστέκονται …..σθεναρά στη μείωση. Αυτά μας είπαν στου Χατζόπουλου που πήγαμε τη μικρή φετινή σοδειά μας, τόσο μικρή που ούτε για σαλάτα …που λέει ο λόγος. Από τα 70 λίτρα λάδι πέρυσι πέσαμε-πέσαμε-πέσαμε, θεέ μου πόσο χαμηλά θα ….πέσουμε ακόμη, μέχρι που σταθεροποιηθήκαμε στα 7 λίτρα. Κάτι σαν τους μισθούς και τις συντάξεις. Η διαφορά με τις συντάξεις και τους μισθούς, είναι πως ενώ πέφτουν-πέφτουν συνέχεια, στο ορίζοντα δε φαίνεται σημείο σταθεροποίησης.
Τα φορτία με τον καρπό έρχονται συνέχεια, στοιβάζονται σε παλέτες, καρφώνεται το ταμπελάκι με τον όνομα του παραγωγού και μπαίνουν σε σειρά προτεραιότητας. Ζύγισμα του καρπού και αμέσως αναλαμβάνουν τα μηχανήματα μέχρι να βγει λάδι. Ούτε γαϊδουράκι ούτε κυλιόμενες πέτρες, ούτε, ούτε …
Κατευθείαν στην αποφύλλωση και το πλύσιμο του καρπού. Ακολουθεί η θραύση και η μάλαξη της ελαιοζύμης, φυγοκέντρηση και διαχωρισμός και το χρυσοπράσινο θειο δώρο ξεπροβάλλει ήσυχα-ήσυχα μπροστά μας.
Το δώρα, ειδικά όταν είναι …θεία δεν είναι θορυβώδη. Δεν χρειάζονται φασαρία για να επιβληθούν.
Έχουν εσωτερική δύναμη και επιβάλλονται άμα τη εμφανίσει…..
Μια επίσκεψη σε ελαιοτριβείο, γιατί η φωτογραφική απεικόνιση υστερεί τα …μάλα, θα σας πείσει.
Μαύρες Σκνίπες
