του Νίκου Σάνση
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γη κρεμάσας ψέλνει ο ιερέας την Μ. Πέμπτη το βράδυ, κρατώντας τον σταυρό, που 2013 χρόνια πριν πάνω του Εκείνος πρόσφερε τη ζωή Του για την σωτηρία της ψυχής του κόσμου.
Μεγάλη Εβδομάδα μέσα σε εκκλησιαστική μυσταγωγία και κατάνυξη, θα έλθουν στη μνήμη μας, όλα εκείνα τα συγκλονιστικά γεγονότα.
Το ερώτημα όμως που παραμένει σήμερα μέσα στις ψυχές όλων των δοκιμαζόμενων λαών, από την τελευταία οικονομική κρίση και όχι μόνον, είναι αν εξακολουθεί να υπάρχει Γολγοθάς.
Λίγα καθημερινά παραδείγματα ανθρώπινου πόνου, φτάνουν να φανερώνουν την αλήθεια.
Βαριά ασθενείς συνάνθρωποι μας, μάχονται για τη ζωή, κουβαλούν τον σταυρό τους στον Γολγοθά μιας μάταιης ελπίδας.
Γιατροί πιστοί σε ιερό όρκο δίνουν την μάχη κρατώντας κάθε πονεμένο, ζωντανό. Όχι μόνο σε νοσοκομεία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο εκεί που υπάρχει καθημερινά η πείνα η κακουχία και ο θάνατος.
Παιδάκια του τρίτου κόσμου, που δεν έχουν καν καταλάβει καν τη ζωή, βαδίζουν από πείνα τον Γολγοθά της εξαύλωσης και του θανάτου.
Ναρκομανείς και αλκοολικά εθισμένοι παλεύουν για τον καθημερινό Γολγοθά επιβίωσης.
Άνεργοι και πεινασμένοι περνούν στωικά τον Γολγοθά της ανέχειας, με αξιοπρέπεια για τα μελλούμενα.
Άνθρωποι των λαών που έχασαν την ζωη τους σε τρομοκρατικές ενέργειες, και αυτοί που μένουν ανάπηροι από τέτοια δοκιμασία θα σηκώσουν τον σταυρό στον δικό τους Γολγοθά.
Πολίτες, που μάχονται, για κάποια ελεύθερη πατρίδα, προσπαθούν να επιβιώσουν σε συνεχή Γολγοθά ζωής και θανάτου.
Ανάπηροι, γεμάτοι πόνο άνθρωποι, προσπαθούν να διαβούν με καρτερία και στωικότητα τον Γολγοθά της ζωής τους.
Ο Γολγοθάς του ανθρώπου συνεχίζει να υπάρχει, με τον αντίστοιχο του Ιησού.
Η Μεγάλη Εβδομάδα, προσφέρεται για πνευματική περισυλλογή και κριτική του εαυτού μας, απέναντι σε λανθασμένες θέσεις που πήραμε στη ζωή μας.
Ας την κάνουμε. Είναι ωφέλιμη για όλους μας.
