Παραμονή και ανήμερα της Αναλήψεως, στο ψηλότερο βουνό της Αίγινας, στην κορυφή του Όρους, προσκυνητές χωρίς να σκεφτούν την δύσκολη ανάβαση, γιορτάζουν με τον δικό τους τρόπο τούτη την γιορτή.
Για την Ανάληψη, μια λέξη που ακυρώνει την πτώση και τους νόμους της βαρύτητας, μια ελαφράδα, ένα πέταγμα, μια ατέλειωτη άνοδος.
Μια γιορτή, που επειδή πέφτει πάντοτε σε καθημερινή εργάσιμη μέρα, δεν έχει την ανάλογη θέση στη συνείδηση του λαού, όπως οι μεγάλες γιορτές των Χριστουγέννων, Θεοφανίων, Ευαγγελισμού, Αναστάσεως, Πεντηκοστής.
Στην Αίγινα η παράδοση κρατάει γερά, από βραδύς με τη φωτιά στον βράχο του σταυρού, όλοι μια παρέα στο δείπνο και στη διανυκτέρευση, θα ξημερωθούν μαζί μέχρι την πρωινή λειτουργία, θα ανέβουν κι άλλοι το πρωί, με τα πόδια ή με άλογα. Για “την χαρά του αποχωρισμού” κατά την θρησκεία μας ή απλά για την άνοδο της ψυχής και της σκέψης.
Και γεμάτοι εικόνες, κατάνυξη, γαλήνη, οι πιο πιστοί ευλογία , θα μαζέψουν καρέκλες, τραπέζια και θα κατηφορίσουν στο μονοπάτι. σε μία κάθοδο πλημμυρισμένη ουρανό.
Για το πρώτο τους μπάνιο στη θάλασσα άραγε, κατά την παράδοση;
Νέλλη Πετροπούλου
Ας δούμε από το orthodoxathemata.blogspot.gr τι ακριβώς γιορτάζει αυτή την ημέρα η Εκκλησία μας:
Η Ανάληψη του Κυρίου.
Μετά την Κυριακή του Τυφλού, ημέρα Πέμπτη, συμπληρώνονται 40 μέρες από την ημέρα του Πάσχα.
Από την ημέρα αυτή σταματούμε να ψάλλουμε το Χριστός Ανέστη και να λέμε την προσευχή Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, και αρχίζουμε να λέμε πάλι στην προσευχή μας το Πάτερ ημών.
Αυτήν την ημέρα γιορτάζουμε την Ανάληψη του Κυρίου μας στους ουρανούς.
Για σαράντα ημέρες μετά την Ανάστασή του ο Ιησούς παρουσιαζόταν στους μαθητές του και μιλούσε μαζί τους για τη Βασιλεία του Θεού. Συναναστρεφόταν κι έτρωγε μαζί τους, για να βεβαιωθούν ότι δεν ήταν πνεύμα, αλλά είχε σάρκα. Είχε αναστηθεί ως άνθρωπος. Τους παράγγειλε μάλιστα να μην απομακρυνθούν από την Ιερουσαλήμ, αλλά να περιμένουν εκεί, συγκεντρωμένοι όλοι για να δεχτούν το Άγιο Πνεύμα, τον Παράκλητο, που θα τους έστελνε όταν αυτός θα άφηνε αυτόν τον κόσμο.
Τους έλεγε τα εξής: «Ο Ιωάννης βάφτιζε τους ανθρώπους με νερό. Εσείς όμως θα βαφτιστείτε με Άγιο Πνεύμα μετά από λίγες ημέρες. Θα πάρετε δύναμη από το Άγιο Πνεύμα και θα γίνετε κήρυκες και μάρτυρες της ζωής και της διδασκαλίας μου στην Ιερουσαλήμ και σ’ όλη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια και σ’ όλα τα πέρατα της γης». Άλλη φορά πάλι τους είπε: «Ο Θεός μού έδωσε όλη την εξουσία στον ουρανό και τη γη. Πηγαίνετε λοιπόν και κάντε μαθητές μου όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και διδάξτε τους να τηρούν όλες τις εντολές που σας έδωσα. Εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα ως τη συντέλεια αυτού του κόσμου».
Κι αφού τους είπε αυτά τα λόγια, τους οδήγησε έξω από την Ιερουσαλήμ, στη Βηθανία, σήκωσε τα χέρια του και τους ευλόγησε. Καθώς τους ευλογούσε, άρχισε να απομακρύνεται από αυτούς και να σηκώνεται προς τον ουρανό. Οι μαθητές τον προσκύνησαν και επέστρεψαν χαρούμενοι στην Ιερουσαλήμ κι έμεναν συνεχώς στον ναό υμνολογώντας και δοξολογώντας τον Θεό.
