Στα πλαίσια των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων της 7ης Γιορτής Φιστικιού, Στους Δρόμους της Αίγινας, στις 17 Σεπτεμβρίου ξεκινάει, στο ξενοδοχείο Brown, η έκθεση “Αλχημείες της Σκουριάς“, κατασκευές δια χειρός Jean-Jacques Tesson, από σκουριασμένα, παρατημένα αντικείμενα που ανακάλυψε σε καρνάγια, εγκαταλελειμμένους
Το σημείωμα της Jeanne Roques είναι απόλυτα κατατοπιστικό για την φύση και το “εκτόπισμα” των κατασκευών αυτών:
Αλχημείες της σκουριάς
(Μπαμπινιώτης : αλχημεία, συνήθ. στον πληθ. αλχημείες) Ο συνδυασμός ετερόκλιτων στοιχείων με ανορθόδοξο τρόπο, ώστε να επιτύχει κανείς συγκεκριμένο (επιθυμητό) αποτέλεσμα.)
Για χρόνια, ο Jean-Jacques Tesson, μαζί με το Θίασο του, έσπρωξε το κάρο του, στα βήματα του Θέσπη, από πόλη σε χωριό, στήνοντας τη σκηνή σε δρόμους και πλατείες. Πάντα προτιμούσε να τον λένε σαλτιμπάγκο παρά σκηνοθέτη. Οπαδός ενός μινιμαλιστικού, φτωχού θεάτρου, φτιάχνει ο ίδιος πάντα το ντεκόρ και τα αξεσουάρ με ανακυκλωμένα υλικά.
Έτσι, τα βήματά του τον φέρανε όλο και πιο συχνά σε καρνάγια, εγκαταλειμμένους βιομηχανικούς χώρους και χωματερές. Toυς θησαυρούς που μάζεψε στις βόλτες του, ρουλεμάν, γρανάζια, βίδες, παλιά εργαλεία έως και παρατημένοι θερμοσίφωνες, ο συλλέκτης άρχισε να τους αραδιάζει έξω από το εργαστήρι του. Και σιγά-σιγά, αυτά τα περιφρονημένα σίδερα απαίτησαν να αποκτήσουν μία δικιά τους ύπαρξη, πέρα από τις ανάγκες του θεάτρου. Στα χέρια του μάστορα – έτσι προτιμάει να τον λένε – μία πατημένη κονσέρβα μεταμορφώθηκε σε γυναικείο καπέλο, ένα σφυρί σε ράμφος φαντασμαγορικού πουλιού. Όλα τα κομμάτια όμως κρατάνε την αρχική πεζή τους ουσία και, αναγνωρίζοντας τα ένα ένα, σίγουρα ο θεατής θα διασκεδάσει όσο ο ίδιος όταν τα διάλεξε.
Σε μερικές κατασκευές, « σκουριά και αρμύρα» συμβαδίζουν. Σε νησί ζει μόνιμα ο Jean-Jacques και, στις παραλίες που συχνάζει, το κύμα του φέρνει διαμελισμένες καρίνες από τσακισμένες βάρκες.
Δόλια πάντως τελικά η μεταμόρφωση. Οχήματα, πλάσματα παραπέμπουν σε ένα κόσμο ξεπερασμένο, καταδικασμένο. Δεσπόζει η σκουριά.
