του Αναστάση Παπαδάκη
Ο Rem Koolhaas, μία εμβληματική φιγούρα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, στο βιβλίο του ‘Delirious New York’ επιχειρεί να παρουσιάσει τους λόγους που εξύψωσαν τη Νέα Υόρκη σε πρωτεύουσα του κόσμου, σε μία αυθεντική μητρόπολη. Μια πόλη θέαμα και όχι μια πόλη με θεάματα, η Νέα Υόρκη με την ίδια της τη δομή ανατροφοδοτεί συνεχώς το ενδιαφέρον των κατοίκων και των επισκεπτών της που κρατούν ενεργό τον δημόσιο χώρο με τα πολυεπίπεδα οφέλη που αυτό συνεπάγεται.
Αίγινα και Manhattan είναι και τα δύο νησιά! Αυτό είναι το μόνο κοινό στοιχείο που θα μπορούσε να εντοπίσει κανείς, μα η μεγαλύτερη διαφορά δεν είναι ούτε στο ότι δεν θα συναντήσεις το Empire State Building στην Αφαίας αλλά ούτε και στο ότι δεν υπάρχει Άγιος Νικόλας Θαλασσινός στο Liberty Island. Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι κάτοικοι και επισκέπτες είναι σίγουροι πως η Αίγινα δεν έχει τίποτα νέο να τους προσφέρει, αφήνοντας πλατείες και δρόμους σκοτεινούς και άδειους. Και ενώ μεγάλα project αναπλάσεων μοιάζουν ουτοπικά μιας που ούτε στις καλές μέρες δεν πραγματοποιούνταν, η λύση μπορεί να δοθεί μέσα από την δημιουργία μικρών αστικών ‘εκπλήξεων’, μικρών αλλαγών που θα εμπλούτιζαν πολλαπλά την εμπειρία του να ζεις στην Αίγινα.
Venice Beach
Το Venice Beach είναι μια περιοχή στο Los Angeles, γνωστή για την ξέγνοιαστη νεανική ατμόσφαιρα της. Αυτή η νεανικότητα πηγάζει από τη μεγάλη αμμουδιά, τον γεμάτο ποδηλάτες και skaters πεζόδρομο και τα υπαίθρια γυμναστήρια. Έφηβοι, νέοι και ηλικιωμένοι, άντρες και γυναίκες, συχνάζουν σε υπαίθρια γυμναστήρια που ξεφυτρώνουν σε διάφορες πόλις του κόσμου υπακούοντας στην κοινωνική τάση για αυτό που μονολεκτικά αποκαλείται fitness. Παιδικές χαρές για μεγάλους θα μπορούσε να πει κανείς. Χώρους με ζωντάνια και ενέργεια που όλο το φάσμα της κοινότητας μπορεί να χρησιμοποιήσει για εκγύμναση και κοινωνικοποίηση.
Barceloneta
Προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της δημόσιας ζωής μέσω του αθλητισμού θα μπορούσε να συμβάλει και η χωροθέτηση ποδηλατοδρόμων μέσα στην πόλη της Αίγινας καθώς και στους διάφορους οικισμούς της. Ο παραλιακός χωματόδρομος που ενώνει τη Σουβάλα με τη Βαγία, για παράδειγμα, μήκους 4 χλμ περίπου, (συγκριτικά αναφέρω πως, 4 χλμ είναι και το μήκος της περιβόητης Barceloneta στη Βαρκελώνη), είναι ένας ιδανικός τόπος για περίπατο, τρέξιμο και μπάνιο. Φυσικά υλικά επίστρωσης (πχ σταθεροποιημένο κεραμικό δάπεδο όπως στα μονοπάτια του πάρκου Σταύρος Νιάρχος), θα έκαναν τη διαδρομή προσβάσιμη και σε ποδηλάτες ενώ η ενίσχυση του με σύστημα φωτισμού θα κρατούσε ενεργή τη διαδρομή όλο το εικοσιτετράωρο.
Μόλυβος-Ναύπλιο
Πριν από λίγους μήνες το facebook είχε γεμίσει με ειδυλλιακές εικόνες λουλουδιασμένων δρόμων από διάφορες αστικές περιοχές του κόσμου. Ένας διαδικτυακός διαγωνισμός είχε ανακηρύξει τους 15 ομορφότερους αστικούς δρόμους του κόσμου και μέσα σε αυτούς ήταν ο Μόλυβος της Λέσβου γεμάτος με γλιτσίνια και το Ναύπλιο με ολάνθιστες βουκαμβίλιες. Μπορεί να ακουστεί αρκετά ρομαντικό μα βουκαμβίλιες, γιασεμιά, κισσοί και πολλά άλλα φυτά, ίσως αρκούν για να αλλάξουν τους διάφορους αστικούς πυρήνες του νησιού. Καταπράσινες αψίδες και σκιερές γωνιές θα δημιουργηθούν χαρίζοντας πολύτιμους ίσκιους, δημιουργώντας μικρά ή μεγαλύτερα σημεία ξεκούρασης και συνάντησης τις ηλιόλουστες ζεστές μέρες του χρόνου αλλάζοντας εν γένει το μικροκλίμα ολόκληρων περιοχών του νησιού.
MOMAS
Ο Martin Kippenberger, έστησαν ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης μέσα σε ένα γιαπί στο νησί της Σύρου. Με αυτοσαρκασμό έδωσαν στο νεοϊδρυθέν μουσείο τους το όνομα MOMAS (museum of modern art Syros) ένα remake του ονόματος του θρυλικού Μουσείου MOMA της Νέας Υόρκης. Στην Αγία Μαρίνα, μια περιοχή νεκρή το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, θα μπορούσε να στηθεί το ΜΟΜΑΑ (museum of modern art Aegina). Ένα φεστιβάλ κατά το οποίο επαγγελματίες εικαστικοί ή και φοιτητές θα φιλοξενούνται στα διαθέσιμα δωμάτια των ξενοδοχείων της περιοχής θα δουλεύουν στους χώρους του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου ‘Μαρίζα’ και στο τέλος θα εκθέτουν τα έργα τους στα ανοίκιαστα καταστήματα του χωριού. Ένα τέτοιο event θα μετέτρεπε ολόκληρη τη περιοχή σε ένα ζωντανό εργαστήρι τέχνης επεκτείνοντας την τουριστική σεζόν πέρα από τους τρεις μήνες του καλοκαιριού.
Γιαλός Μυκόνου
Πριν ένα χρόνο σχεδόν η Athens Voice φιλοξενούσε άρθρο σχετικά με την ανανέωση του αστικού εξοπλισμού της περιοχής του Γιαλού της Μυκόνου. Σε αντίθεση με τη συνηθισμένη πρακτική των δήμων της αγοράς κομματιών μαζικής παραγωγής, ο δήμος Μυκόνου ανάθεσε στον σχεδιαστή Minas το σχεδιασμό και υλοποίηση ενός site specific φωτιστικού. Τα παγκάκια, τα φωτιστικά και οι κάδοι από ουδέτερα χρηστικά αντικείμενα μπορούν να μετατραπούν σε καταλύτες στην ανανέωση του αστικού χώρου. Διαγωνισμοί που θα διεξάγονται κάθε χρόνο για τη σχεδίαση και κατασκευή ενός μοναδικού αστικού επίπλου γρήγορα θα μετέτρεπαν τον δημόσιο χώρο του νησιού σε πραγματική gallery.
Τα παραπάνω είναι μόνο κάποια από τα εγχειρήματα που θα μπορούσαν χωρίς μεγάλο κόστος να μας ανασυστήσουν την Αίγινα. Μια Αίγινα ζωντανή και παραγωγική όλο το χρόνο για τον επισκέπτη μα κυρίως για τον κάτοικο.
Παλαιότερα άρθρα:
- Ο δημόσιος χώρος στην πόλη της Αίγινας
- Αρχιτεκτονική και τουρισμός στην Αίγινα: Apollo
- Αρχιτεκτονική και τουρισμός στην Αίγινα: Moondy Bay
