.
Γράφει ο Νίκος Σάνσης
8 Μαρτίου, ημέρα αφιερωμένη στην γυναίκα. Το ανθρώπινο γένος, θέλοντας να τιμήσει τον σημαντικό ρόλο της στην κοινωνία γενικότερα, αφιέρωσε την ημερομηνία αυτή, στους αγώνες για την καταξίωση της. Τεράστια πάντα η επιρροή της στον άνδρα. Πίσω, από κάθε επιτυχημένο ή αποτυχημένο άνδρα ,ψάξε να δεις ποια γυναίκα υπάρχει, λεει ο λαός.
Κάθε θρησκεία, στηριγμένη σε αρσενικές αρχές, πάντα την υποβίβαζε. Ο Χριστιανισμός πρώτος, μέσα από την θεότητα της Μητέρας Εκείνου, άρχισε να δομεί την πραγματική της ανθρώπινη υπόσταση, αποτινάζοντας την θεωρία του Ρωμαϊκού δικαίου, που την ήθελε ταυτόσημη με την έννοια res που σήμαινε πράγμα.
Έως το τέλος του 18ου αιώνα η γυναίκα κρατούσε δευτερεύοντα ρόλο στην κοινωνία. Ο άνδρας επικεφαλής και εκείνη ταπεινή στη σκιά του, στήριγμα, ξεκούραση, εταίρα, ή γυναίκα των παιδιών του, σε πολλαπλούς και δύσκολους για την εποχή ρόλους. Λίγες οι αξιοσημείωτες εξαιρέσεις
Η ανατολή του 20ου αιώνα, βρίσκει την γυναίκα, να αποκτά τα πρώτα δικαιώματα υπόστασης, ανεξαρτησίας και ισότητας απέναντι στον άνδρα.
Οι απαιτήσεις στην ζωή, που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, την αναγκάζουν να βγει σθεναρά στην βιοπάλη, να προσφέρει, απαιτώντας παράλληλα ισόβαρο σεβασμό από τα αρσενικά μέλη της κοινωνίας. Το γυναικείο κίνημα, απλώνεται τόσο, στον κοινωνικό αλλά και στον επαγγελματικό χώρο, τόσο που κανείς δεν φανταζόταν. Κατακτά, ότι νοιώθει πως του ανήκει. Το ασθενές φύλλο, ενίοτε μεταμορφώνεται σε ισχυρό, όταν πρέπει, να παλέψει, για να κατοχυρώσει, την παρουσία του χωρίς συμβιβασμούς και αμφισβήτηση.
Σήμερα πολλαπλοί οι ρόλοι. Σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη, νοικοκυρά, σύντροφος καθημερινός και τρυφερά ερωτικά νυκτερινός. Τελευταία, αναφέρεται πως η θηλυκότητα θυσιάζεται στην επαγγελματική επικράτηση. Πιθανόν ναι, μάλλον όχι. Μια όμως η προπατορική αλήθεια. Άνδρας και γυναίκα, είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο.
Γιατί και οι δυο αποτελούν τα ημίσεα μέρη, της πιο ολοκληρωμένης πνευματικής και υλιστικής τελειότητας, που λέγεται ανθρώπινη ύπαρξη.
