ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων. Βαγία – Μαραθώνας

Η Παγκόσµια Ηµέρα Υγροτόπων, 2 Φεβρουαρίου, σηµατοδοτεί κάθε χρόνο την επέτειο της υπογραφής της Σύµβασης Ραµσάρ, την συγκεκριμένη ημερομηνία, το 1971 στην πόλη Ραμσάρ του
​ ​
Ιράν, στην Κασπία θάλασσα.
Σκοπός της Σύµβασης είναι η ορθολογική χρήση των υγροτόπων, µέσω της ανάληψης πρωτοβουλιών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και µέσω διεθνών συνεργασιών.

Η Παγκόσµια Ηµέρα Υγροτόπων, 2 Φεβρουαρίου, σηµατοδοτεί κάθε χρόνο την επέτειο της υπογραφής της Σύµβασης Ραµσάρ, την συγκεκριμένη ημερομηνία, το 1971 στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν, στην Κασπία θάλασσα.
Σκοπός της Σύµβασης είναι η ορθολογική χρήση των υγροτόπων, µέσω της ανάληψης πρωτοβουλιών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και µέσω διεθνών συνεργασιών.
Στην Ελλάδα 11 υγρότοποι προστατεύονται από την Συνθήκη Ραμσάρ.
Εκτός από αυτούς, υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι που δεν έχουν καταγραφεί ακόμα, ανάμεσά τους πολλοί νησιωτικοί. Η καταγραφή στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1980 και οι προσπάθειες συνεχίζονται, καθώς είναι ο μόνος τρόπος για να προστατευτούν.
Στην Αίγινα έχουμε δύο υγρότοπους, στην Βαγία και στον Μαραθώνα, που ανήκουν στις Περιοχές Ειδικής Προστασίας, μετά από υπογραφή Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία μικρών νησιωτικών υγροτόπων.
Υγρότοπος επιστημονικά, λέγεται ο  τόπος που καλύπτεται µόνιµα ή εποχικά από ρηχά νερά ή που δεν καλύπτεται ποτέ από νερά, αλλά έχει υπόστρωµα υγρό για µεγάλο διάστηµα του έτους. Κατατάσσονται σε διαφορετικές κατηγορίες, ανάλογα με την φύση των νερών τους, αν δηλαδή κινούνται ή είναι στάσιµα, την αλατότητα του νερού, τη γειτνίασή τους µε θάλασσα, το υπόστρωµά τους, µε το αν είναι φυσικοί ή τεχνητοί κλπ.
Οι πολύ γενικές κατηγορίες είναι: δέλτα ποταμών, εκβολές ποταμών, έλη, λίμνες, λιμνοθάλασσες, πηγές, αλυκές, παρόχθιες περιοχές, τεχνητές λίμνες και ταμιευτήρες νερού.
Οι υγρότοποι της Αίγινας, ανήκουν στην κατηγορία εκβολή ποταμού, δηλαδή το χαμηλότερο και πιο διαπλατυσμένο τμήμα της κοίτης ενός ποταμού, εκεί όπου συμβαίνει μείξη του ποτάμιου νερού με το θαλασσινό. Μείξη δεν συμβαίνει μόνο μέσα στην κοίτη του ποταμού αλλά και στην αμέσως γειτονική παραλιακή θαλάσσια ζώνη.
Εκτός από της Βαγίας και του Μαραθώνα, έχουμε και έναν τρίτο υγρότοπο, στις Άλωνες από το ρέμα της Κυρανίτσας, που δεν περιλαμβάνεται στους προστατευόμενους.
Τα υδάτινα αυτά συστήματα προσφέρουν πολλαπλές αξίες για τον άνθρωπο. Εμπλουτίζουν τους υπόγειους υδροφορείς, προστατεύουν από πλημμύρες, ενεργούν ως φίλτρα καθαρισμού ρύπων, μειώνουν τις ζημίες από παγετούς και καύσωνες. Αποτελούν σημαντικό καταφύγιο για την πανίδα του οικοσυστήματος, διατήρηση της χλωρίδας και της αειφόρου ανάπτυξης.  Το φυσικό τοπίο τους προσφέρεται για αναψυχή, οικολογικό τουρισμό, αλλά και επιστημονικές έρευνες και μελέτες.

Κατά πόσο εμείς στην Αίγινα εκτιμούμε την αξία τους;
Η Δημοτική Αρχή περιορίζεται στους ετήσιους ψεκασμούς, για την αντιμετώπιση της συγκέντρωσης κουνουπιών. Η οικολογική αντιμετώπιση και λύση για τα κουνούπια, με τακτικό καθαρισμό της κοίτης του υγρότοπου, αφήνει τους διοικούντες μας αδιάφορους.
Μια καλύτερη, ελπιδοφόρα στάση, κρατούν δάσκαλοι και καθηγητές του νησιού, οργανώνοντας περιβαλλοντολογικούς περιπάτους για τους μαθητές στους υγροτόπους μας.
Όσο για τα …ανθρώπων έργα : Στον Μαραθώνα ο υγρότοπος “κοσμείται”, από μία αμφιβόλου αρχιτεκτονικής και αισθητικής πολυκατοικία 48 διαμερισμάτων.
Στην Βαγία, από μία νεόκτιστη πολυτελή κατοικία, με παραλίμνια πισίνα, που όλοι φανταζόμαστε που θα αδειάζει τα χλωριούχα νερά της. Θύμα της το παρόχθιο μονοπάτι που μπαζώθηκε και μεταφέρθηκε, κατά πως βόλευε τον πολιτικό μηχανικό για την οικοδόμηση της κατοικίας, με αποτέλεσμα ένα αδιάβατο λασπωμένο μονοπάτι, …δώρο για τους φυσιολάτρες περιπατητές.

Οι απογραφές και οι υπογραφές, οι συμβάσεις, οι Ευρωπαϊκές οδηγίες και οι εθνικές νομοθεσίες, από μόνες τους δε σώζουν τους υγρότοπους.
Είναι αναγκαίο η κοινωνία να αναγνωρίσει τα οφέλη τους και με συντονισμένες προσπάθειες, δράσεις πολιτών, συλλόγων, φορέων να ευαισθητοποιηθούμε και να μην υποβαθμίσουμε την περιβαλλοντική τους αξία.
Η ορθολογική χρήση των υγροτόπων, η διατήρηση του οικολογικού τους χαρακτήρα, συμβάλουν στη διατήρηση της ζωής, αλλά και της ιστορίας, της μυθολογίας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
 

Νέλλη Πετροπούλου

About the author

aeginalight

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.