Η οπτική της Νέλλη Πετροπούλου είναι γνωστή όχι μόνο σε όσους την ξέρουν προσωπικά αλλά και σε όσους παρακολουθούν τον τρόπο που δημοσιογραφικά και φωτογραφικά καταγράφει την γύρω της πραγματικότητα στα μέσα ενημέρωσης με τα οποία συνεργάζεται χρόνια τώρα στο νησί, παλιότερα με τη Νέα Εποχή και σήμερα με το Aegina Light. Η ιστοσελίδα της χρωστάει πολλά για τους ανύποπτους θησαυρούς, ή τις ανύποπτες πληγές, που συχνά μας επισημαίνει, και μ’ αυτό το σκεπτικό η υποψηφιότητά της με το συνδυασμό του κ. Παναγιώτη Κουκούλη Αίγινα Κίνηση Ευθύνης, στο τοπικό ψηφοδέλτιο, του Μεσαγρού, αποτελεί εχέγγυο διεισδυτικής κι αξιόπιστης παρουσίας στο εκλογικό γίγνεσθαι της 18ης Μαίου. Ένα εκλογικό γίγνεσθαι που πιο ρευστό, ή πιο ταραχώδες, δε θα μπορούσε να είναι – πιστό αντίγραφο της συνολικής κατάστασης στη χώρα. Κραυγές, συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις, παρασκηνιακά παζαρέματα ως την τελευταία στιγμή. Μέχρι που αναρωτιέσαι, τόση αντάρα για το “καλό” του τόπου; Και μ’ αυτό το ερώτημα ξεκινάνε οι σημερινές συνομιλίες.
Β. Τράπαλη:: “Είσαι ένα πρόσωπο χαμηλών γενικά τόνων. Τι σε ωθεί σ’ αυτή την ανάμιξη με τα κοινά, μια περίοδο μάλιστα τόσο τεταμένη, όπου επιπλέον υπάρχουν κατά τεκμήριο ελάχιστα περιθώρια βελτίωσης της κατάστασης που θα παραλάβει η όποια παράταξη κατακτήσει τη δημαρχία;”
Νέλλη Πετροπούλου: “Είναι η δεύτερη φορά που βάζω υποψηφιότητα ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Θεωρώ ότι σε έναν μικρό τόπο όπως η Αίγινα και ειδικά σε μία κοινότητα, το να ασχοληθείς με τα κοινά είναι σαν να ασχολείσαι με το σπίτι σου. Τα δημοτικά για μένα δεν είναι πολιτική, γιατί με την πολιτική δεν τα πάω καλά. Τα “κοινά” είναι κοινά μας και θα έπρεπε όλοι να ασχολούμαστε και όχι μόνο να γκρινιάζουμε. Το να ασχοληθούμε ατομικά ή συλλογικά κάποιες φορές έχει αποτέλεσμα, αλλά θεωρώ σωστό, δίκαιο και ανταποδοτικό εφόσον φορολογούμαστε, να απαιτούμε φροντίδα από την δημοτική αρχή.
Η εποχή σίγουρα είναι οικονομικά δύσκολη για κάθε δήμο της χώρας, αλλά το να εξασφαλίζονται κονδύλια για -2 μόνο- αναδυόμενους κάδους και να μην έχουμε λάστιχα και ανταλλακτικά για τα απορριμματοφόρα, ενώ έχουμε πνιγεί στο σκουπίδι, δεν είναι δυσκολία, είναι δυσκαμψία. “
Β. Τ..: “Είναι γνωστό ότι, στην περιφέρεια κυρίως, οι ψήφοι πηγαίνουν από παράδοση σε πρόσωπα συγγενικά, ή πρόσωπα κλειδιά, που θεωρείται ότι θα δώσουν προτεραιότητα στα συμφέροντα του κάθε ένα ψηφοφόρου τους χώρια. Με δεδομένο ότι δε συγκαταλέγεσαι μέσα σ’ αυτά, ποια εναλλακτική προτείνεις για να σε προτιμήσουν;”
Ν. Πετροπούλου: “Δεν μπορώ να πω πως τρέφω την ελπίδα ότι έχουν αλλάξει οι εποχές, ότι εδώ που έφτασε η χώρα αλλάξαμε νοοτροπία και τρόπο που ψηφίζουμε όλοι.
Και σίγουρα, το μόνο που δεν θα υποσχεθώ είναι το ρουσφέτι, όπως και όλη η παράταξη του κου Κουκούλη. Γι αυτό άλλωστε είχε στις προηγούμενες εκλογές πολύ μικρό ποσοστό στην κοινότητα Μεσαγρού.
Η μόνη εναλλακτική που προτείνω είναι ο τρόπος ζωής μου αυτά τα χρόνια στη Βαγία. Οι άνθρωποι που με γνωρίζουν, ξέρουν πολύ καλά πόσο ασχολούμαι και ενδιαφέρομαι για ό,τι στραβό γίνεται, από το τσιμέντο που θα πέσει στην ακτή μέχρι το πεταμένο μνημείο του Μεσαγρού.
Και θα συνεχίσω έτσι, απλά μέσα από ένα δημοτικό συμβούλιο θα μου είναι πιο εύκολο να δώσω κάποιες λύσεις. Όταν είσαι απ’ έξω, ένας απλός πολίτης, δεν πολυακούγεσαι.
Εκτός από την έννοια μου και επαγρύπνηση για αυτό τον τόπο δεν έχω κάτι άλλο για να πείσω κανέναν.”
Β. Τ..: “Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινότητα Μεσαγρού;”
Ν. Πετροπούλου: “Αν εξαιρέσουμε το μεγάλο πρόβλημα του νερού, για μένα η κοινότητά μας αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη είναι το νοικοκύρεμα, η καθημερινότητα, μας λείπουν τα βασικά για να νιώσουμε πολιτισμένοι. Υπάρχουν χωματόδρομοι που οδηγούν σε πολυσύχναστη ακτή και περνάς μόνο με τρακτέρ, λάμπες καμένες που δεν αλλάζονται γιατί το ζητάει παραθεριστής μη ψηφοφόρος κλπ.
Ν. Πετροπούλου: “Αν εξαιρέσουμε το μεγάλο πρόβλημα του νερού, για μένα η κοινότητά μας αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη είναι το νοικοκύρεμα, η καθημερινότητα, μας λείπουν τα βασικά για να νιώσουμε πολιτισμένοι. Υπάρχουν χωματόδρομοι που οδηγούν σε πολυσύχναστη ακτή και περνάς μόνο με τρακτέρ, λάμπες καμένες που δεν αλλάζονται γιατί το ζητάει παραθεριστής μη ψηφοφόρος κλπ.
Τα προβλήματα είναι μικρά και αντιμετωπίσιμα. Όπως το πρόβλημα στο λιμανάκι της Βαγίας που χρειάζεται μια οριστική λύση και το ίδιο η παραλία της Αγίας Μαρίνας που χάνει την άμμο της.
Στην ωραιότερη παραλία του νησιού, την Αγία Μαρίνα, προτιμήσαμε να αποκτήσουμε γαλάζια σημαία και όχι να καθαρίσουμε την πλαζ και την είσοδο της, όπου μας καλωσόριζαν βουνά από μπάζα και σκουπίδια.
Είναι δύο παραθαλάσσια μέρη Βαγία – Αγία Μαρίνα που ζουν από τον τουρισμό και έχουν ανάγκη τα καθημερινά παρά τα μεγάλα έργα. Το να προσανατολιζόμαστε στο πώς θα φέρουμε τουρίστες και όχι πώς θα τους φροντίσουμε και τι θα τους δείξουμε, μου φαίνεται παράταιρο.”
Β. Τ..:“Για ποιο λόγο θα δώσει η Κίνηση Ευθύνης σήμερα περισσότερη σημασία στην περιφέρεια απ’ ό,τι είχε δώσει την 4ετία της διοίκησής της, 2006 – 2010;”
Ν. Πετροπούλου: “Θα ήθελα να θυμίσω ότι την 4ετία Π. Κουκούλη, ήταν η πρώτη φορά που στην κοινότητα Μεσαγρού είχαμε νερό ΕΥΔΑΠ. . Είμαστε η μόνη κοινότητα στο νησί που έχει νερό μόνο από γεωτρήσεις. Έρχομαι στην Αίγινα από το 1973, σε ένα εξοχικό σε υψόμετρο όπου τα καλοκαίρια δεν έφτανε ποτέ το νερό ως το σπίτι μας και βέβαια το πρώτο που έκανε ο πατέρας μου ήταν να φτιάξει στέρνα. Στέρνες, δεξαμενές, βαρέλια, παράνομες γεωτρήσεις κι αντλίες νερού είναι η πραγματικότητα της ύδρευσης στην κοινότητα Μεσαγρού.
Ν. Πετροπούλου: “Θα ήθελα να θυμίσω ότι την 4ετία Π. Κουκούλη, ήταν η πρώτη φορά που στην κοινότητα Μεσαγρού είχαμε νερό ΕΥΔΑΠ. . Είμαστε η μόνη κοινότητα στο νησί που έχει νερό μόνο από γεωτρήσεις. Έρχομαι στην Αίγινα από το 1973, σε ένα εξοχικό σε υψόμετρο όπου τα καλοκαίρια δεν έφτανε ποτέ το νερό ως το σπίτι μας και βέβαια το πρώτο που έκανε ο πατέρας μου ήταν να φτιάξει στέρνα. Στέρνες, δεξαμενές, βαρέλια, παράνομες γεωτρήσεις κι αντλίες νερού είναι η πραγματικότητα της ύδρευσης στην κοινότητα Μεσαγρού.
Η κίνηση τότε του κου Πτερούδη να φέρει υδροφόρα στην Αγία Μαρίνα, νομίζω ότι είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει μία διοίκηση για το τοπικό μας.
Αν στην πρώτη του 4ετία ένας δήμαρχος, δεν έχει καταστρέψει το νησί, αλλά μας έχει πάει ένα πολιτισμένο βήμα μπροστά, στη δεύτερη είμαι σίγουρη ότι θα κάνει περισσότερα. Κι ας μη σουλατσάρει στην παραλία, στα καφενεία, στα χωριά να χαιρετάει, τον προτιμώ χωμένο στο γραφείο του να δουλεύει.”
Β. Τ..: “Μπορείς να περιγράψεις με 2 λόγια τι σημαίνει το νησί για σένα;”
Ν. Πετροπούλου: “Η Αίγινα είναι το νησί των αναμνήσεων των παιδικών μου χρόνων και διακοπών.
Ν. Πετροπούλου: “Η Αίγινα είναι το νησί των αναμνήσεων των παιδικών μου χρόνων και διακοπών.
Απο το 2008 που επέλεξα να μείνω μόνιμα στη Βαγία, είναι ο τόπος που βρίσκω την επαφή μου με τη φύση με κάθε τρόπο και εξερεύνηση. Είναι η πόρτα μου για γαλήνη, ηρεμία και ισορροπία. Είναι ο ουρανός, η θάλασσα και ο ήλιος μου.”
Βικτώρια Τράπαλη