Οι σφούρλες των χορευτών άφηναν σε κάθε βηματισμό τις σκιές τους στη μικρή, εμβληματική εκκλησία του Αγίου Νικολάου του θαλασσινού στο λιμάνι της Αίγινας. Ως και στα τελευταία πλοία που έλυναν κάβους έφταναν τα τραγούδια και τα χειροκροτήματα, η πολυχρωμία των φορεσιών, ο ήχος του ενθουσιασμού σε κάθε εντυπωσιακή χορευτική στιγμή… Αδιαμφισβήτητα εντυπωσιακές και επιτυχημένες ήταν και οι δύο βραδιές του Φεστιβάλ Παραδοσιακών & Λαϊκών Χορών που οργάνωσε ο Μορφωτικός Σύλλογος Αίγινας για τέταρτη συνεχή χρονιά, με πρόθεση και πρόβλεψη ο θεσμός να συνεχιστεί για πολλά πολλά ακόμη χρόνια, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι των κορυφαίων χορευτικών εκδηλώσεων της Αίγινας.
Τα χορευτικά τμήματα των περισσοτέρων συλλόγων του νησιού μας και το χορευτικό τμήμα του Αγκιστρίου μάς παρουσίασαν χορογραφίες, μεταφέροντάς μας από την Κέρκυρα ως τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη, σε αργούς και γρήγορους ρυθμούς, με μαντίλια και λαμπιόνια στα χέρια· χορογραφίες κεφιού και μυσταγωγίας. Μία παρουσία άκρως εντυπωσιακή και αναπάντεχη, που στιγμάτισε ευχάριστα τη δεύτερη και τελευταία βραδιά του φεστιβάλ, ήταν κι εκείνη του Γεωργιανού Χορευτικού Συγκροτήματος “Patara Emigrantebi”. Το συγκρότημα εμφανίστηκε αρκετές φορές, εκπλήσσοντας με τις κινήσεις, τον συγχρονισμό, το προτότυπο χορευτικό είδος -ένα κράμα πολεμικών τεχνών και κλασσικού χορού.
Οι εικόνες της Παρασκευής και του Σαββάτου γεμάτες χορό και νησιωτικό αέρα, θα μας μείνουν αναμνήσεις έως και το καλοκαίρι του 2015, όταν στηθεί και πάλι η εξέδρα του 5ου Φεστιβάλ Παραδοσιακών και Λαϊκών Χορών.
Τόνια Ζαραβέλα
