Την περασμένη Πέμπτη, οι μικροί εκκολαπτόμενοι ζωγράφοι που όλη τη χρονιά μαθήτευσαν με οδηγό τους την Κυριακή Χριστακοπούλου στα δημιουργικά μονοπάτια της εικαστικής τέχνης, παρουσίασαν τη δουλειά τους στην αίθουσα του Συλλόγου Γυναικών Αίγινας.
Οι επισκέπτες δήλωναν εντυπωσιασμένοι από το αποτέλεσμα, τα παιδιά έδειχναν να καμαρώνουν, το ίδιο κι η περήφανη δασκάλα τους.
Έτσι, της ζητήσαμε να μας πει δυο λόγια για την περιπέτεια της όλης εμπειρίας.
Eίναι η μαγεία της τέχνης φαίνεται αυτή που κάνει τα πράγματα να κινούνται σε άλλη διάσταση.
Κάθε φορά που έρχομαι σ’ επαφή με τα παιδιά νιώθω γιατί η επικοινωνία μαζί τους με κάνει κι εμένα πιο παιδί!
Εδώ, στο εργαστήριο, δεν είμαστε για να περάσουμε τις φοβερές ιδιοτυπίες της τέχνης, γιατί η ηλικία μας βάζει, και ευτυχώς, κάποιους περιορισμούς, αλλά για ν ανταλλάξουμε τις ζωγραφικές και συναισθηματικές εμπειρίες μας, και το εννοώ.
Επειδή πρόκειται για αστείρευτη πηγή δημιουργικής έκφρασης από μέρους τους, όπου δεν μπαίνει καν θέμα διαχείρισής της, γίνομαι απλός αποδέκτης της!
Ο τρόπος που γίνεται το μάθημα είναι διαφορετικός για κάθε παιδί, διότι και η ηλικία και ο χαρακτήρας είναι ξεχωριστός – άρα, κι η δική μου συμμετοχή έχει την ανάλογη συμπεριφορά.
Ευτυχώς ζούμε σ’ ένα ωραίο νησί κι έχουμε πολλές δυνατότητες να βγούμε απ’ το χώρο του εργαστηρίου κατά καιρούς και να δουλέψουμε ”ύπαιθρο” όπως λέμε και οι ζωγράφοι.Δίνουμε, λοιπόν, σημείο συνάντησης στα κοντινά λιμανάκια και αλλού, σε αρχαιολογικούς χώρους ή κάπου με ωραία θέα και έρχονται με τα μπλοκ και τα μολύβια τους και σχεδιάζουμε αυτά που βλέπουμε γύρω μας.Αυτό από μόνο του είναι σημαντική εμπειρία για τα παιδιά που δεν το έχουν ξανακάνει, κι άρα αντιλαμβάνονται μια άλλη δεξιότητα που δεν ήξεραν ότι την έχουν.
Τολμήσαμε το σχέδιο του πορτρέτου, τραβήξαμε άξονες, μετρήσανε αναλογίες, Βρήκαν σιγά – σιγά τους δικούς τους τρόπους, και τα ολοκλήρωναν. Παράλληλα δουλέψαμε διάφορες συνθέσεις που έστηνα εγώ στο χώρο του εργαστηρίου προκειμένου ν’ αντιληφθούν τις τρεις διαστάσεις των αντικειμένων με τις σκιές τους, την προοπτική και τις αναλογίες τους.
Η δουλειά ήταν αρκετή και σύνθετη, τα παιδιά ήταν δημοτικού και πρώτες τάξεις γυμνασίου, άρα και οι απαιτήσεις υψηλές και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους υγιής.
Φτάνοντας στο τέλος της φετινής περιόδου κάναμε την καθιερωμένη έκθεση των έργων που έφτιαξαν τα παιδιά όλο το χρόνο, σαν ανταμοιβή των προσπαθειών τους, στο χώρο που μας στεγάζει, στο Σύλλογο Γυναικών Αίγινας.
Όσοι είδαν την έκθεση πραγματικά εντυπωσιάστηκαν απ την δεξιότητα τους και γω μπορώ να πω ότι ένιωσα ικανοποίηση, πρώτα απ’ όλα γιατί το χάρηκαν τα παιδιά!
Θα δουλέψουμε όλο τον Ιούλιο και μετά θα τα ξαναπούμε τον Φθινόπωρο.
Ευχαριστούμε και πάλι το σύλλογο γιατί στεγάζει τέτοιες δραστηριότητες που είναι πραγματικό όφελος για τα παιδιά της Αίγινας!
φωτό: Aegina Light
