Στην Παλαιά Διαθήκη το σχετικό εδάφιο μιλάει για την φλεγόμενη και μη κατακαιόμενη βάτο του Μωϋσή, με κατοπινότερη εκδοχή ότι η ίδια παραβολή ισχύει και για το πρόσωπο της Παναγίας.
Επίσης, στις 27/12/1928, ο Νίκος Καζαντζάκης έγραφε σε επιστολή του από τη Ζυρίχη, “Είμαι εντελώς μόνος, ασκητής, βάτος φλεγόμενη και μη καιόμενη” ως αναφορά στο εσωτερικό πυρ, το σωτήριο, του ανθρώπου.
Στην Αίγινα, της απόλυτα Κενής Διαθήκης που μας κληροδοτεί η δημαρχία Σακκιώτη, ζούμε μια άλλη εκδοχή του συμβολισμού αυτού: τους φλεγόμενους και μη κατακαιόμενους κάδους, οι οποίοι δεν κατακαίγονται όχι γιατί τους προστατεύει θεϊκή δύναμη, ή οι άυλες δυνάμεις της ψυχής, αλλά επειδή κάποιου πολίτη το χέρι, του Στέλιου Κυπριώτη συγκεκριμένα, έριξε έναν κουβά νερό κι έσβησε τις πύρινες φλόγες πριν καν προλάβει να καταφτάσει η Πυροσβεστική.
Το θερμό και μυρωδάτο καλοκαίρι μας συνεχίζεται με φωτιές στα σαββατόβραδα.
Aegina Light
