Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, 10 το πρωί. Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Στο μεγάλο τραπέζι του υπουργικού γραφείου συζητιέται το θέμα των οχυρών της Πέρδικας. Ο Πάνος Καμμένος με την παρουσία του συμβούλου του Γιώργου Ζησιμάτου, δέχεται φιλόξενα τις Βουλεύτριες Α Πειραιά Ε. Σταματάκη, Γ. Γεννιά και τον βουλευτή Επικρατείας Κ. Γαβρόγλου μαζί με αντιπροσωπεία μελών της τοπικής οργάνωσης ΣΥΡΙΖΑ Αίγινας που πήρε την πρωτοβουλία για τη συνάντηση.
Πρώτο θέμα η προσπάθεια του Τ.Ε.Σ. να εκμσθώσει τα οχυρά σε ιδιώτη μέσω διαγωνισμού. Ο Υπουργός δηλώνει ότι όχι μόνο το ζήτημα του συγκεκριμένου διαγωνισμού έχει τελειώσει αλλά και σχέδια για μεταβίβαση της έκτασης στο ΤΑΙΠΕΔ ακυρώθηκαν. Η απαίτηση ωστόσο του Ταμείου Εθνικού Στόλου για έσοδα ώστε να μπορεί να παρέχει συντάξεις παραμένει και είναι εύλογη.
Θα μπορούσε άραγε να βρεθεί ένας κοινός τόπος που να ικανοποιεί τις ανάγκες του Ταμείου Εθνικού Στόλου και ταυτόχρονα να καλύπτει τις ευαισθησίες των κατοίκων της Πέρδικας και της Αίγινας;
Αυτά τα δύο φαίνονται από πρώτη άποψη ασυμβίβαστα μια και το μέν Υπουργείο έχει σχέδια για δημιουργία μικρού χωριού ώστε να έχει έσοδα από ενοίκια ενώ ο Δήμος προβλέπει την περιοχή σαν αδόμητη έκταση στο νέο πολεοδομικό κανονισμό ενώ με ομόφωνο ψήφισμα του Δημοτικού συμβουλίου έχει ζητήσει την κήρυξή της σαν χώρο ιστορικής μνήμης.
Ως προς τη ανάδειξη των οχυρώσεων υπάρχει από την αρχή αμοιβαία συμφωνία. Το ίδιο και για τη διατήρηση του τοπίου, όπως το βλέπουμε από την Πέρδικα, στη φυσική του μορφή και χωρίς παρεμβάσεις. Η έκταση όμως που είναι ορατή από τον οικισμό είναι ένα μικρό τμήμα της συνολικής.
Ο Υπουργός είναι ευέλικτος και δέχεται να αποσύρει την ιδέα δημιουργίας χωριού, αν βρεθεί άλλος τρόπος να υπάρξουν έσοδα. Η επόμενη ιδέα είναι να δημιουργηθεί θεματικό πάρκο, χωρίς περαιτέρω δόμηση, που πέρα από την ανάδειξη των οχυρών να δίνει τη δυνατότητα καταδυτικού τουρισμού και άλλων δραστηριοτήτων.
Κεντρικό σημείο σε όλη την κουβέντα είναι, πέρα από την αυτονόητη ανάδειξη των οχυρών, το παράπλευρο όφελος για την οικονομία της Πέρδικας.
Το ενδιαφέρον στην όλη προσέγγιση είναι η επιδίωξη από την πλευρά του Υπουργείου, αποφυγής μονομερών ενεργειών, ο διάλογος με τη Δημοτική Αρχή και την τοπική κοινωνία, η ανταλλαγή απόψεων και ιδεών ώστε να προκύψει μια λύση που θα είναι αποδεκτή από όλους. Αυτό είναι κάτι μη συνηθισμένο στη σχέση κράτους και πολιτών ενώ θα έπρεπε να ήταν ο κανόνας.
Άσχετα με το αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας, για το οποίο ευθύνη θα έχει όχι μόνο το Υπουργείο άλλά όλοι μας, μια τέτοια φιλοσοφία είναι στη σωστή κατεύθυνση και θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο για μια θετική, δημοκρατική, συναινετική προσέγγιση ως προς τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, και τη σχέση κρατικών φορέων με την τοπική κοινωνία.
Πρώτο βήμα η διοργάνωση ημερίδας στην Αίγινα (τον Φεβρουάριο;) με σκοπό να συζητηθούν όλα τα θέματα ανοιχτά, να ακουστούν οι απόψεις του Δήμου, των πολιτών και των φορέων και να καταλήξουμε σε ιδέες που θα δοθούν σε καθηγητές του Πολυτεχνείου για να μας παρουσιάσουν πρόταση στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης.
Δεν ξέρω ποιό θα είναι το αποτέλεσμα αλλά η διαδικασία μου φαίνεται η σωστή. Θα πρέπει ωστόσο να διασφαλίσουμε ότι όποια απόφαση δεν θα μπορεί να ακυρωθεί από έναν άλλο υπουργό αργότερα ή από μια τροποποίση σύμβασης με τον ιδιώτη που θα αναλάβει να πραγματοποιήσει το έργο.
Έχοντας δει να προξενούνται κατασρτοφές με μπουλντόζες στον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας με αφορμή μιαν απλή άδεια για ομπρέλες στην παραλία, είναι λογικό και απαραίτητο να είμαστε προσεκτικοί και επιφυλλακτικοί, να συζητήσουμε και να ορίσουμε τις κόκκινες γραμμές μας. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να μας κάνει αρνητικούς, απαισιόδοξους και να μας ακυρώσει. Η προηγούμενη τραυματική εμπειρία δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε άρνηση αλλά σε υποψιασμένη καλή διάθεση συνεργασίας.
