Κακά τα ψέματα ο χρόνος δεν σταματά ποτέ.
Όμως ο άνθρωπος θέλει στη ζωή του πράγματα συνεχή να τα οριοθετεί.
Και στις αλλαγές αυτές να απολογείται και να εορτάζει με την ευχή όλα να αλλάζουν στο καλύτερο από την μια περίοδο στην άλλη.
Έτσι σε λίγες ώρες το 2021 θα περάσει στην αιωνιότητα. Για να μπει το 2022.
Όμως για το 2021, πάντα θα μας συνδέει η ανάμνηση 200 ετών, από την ευλογημένη μέρα και ώρα εκκίνησης του αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία μας.
Αν με ρωτήσετε, μιας και μελέτησα πολλά για εκείνη την περίοδο, αν ήταν αυτό που προσδοκούσες, ασφαλώς θα σας πω όχι.
Το αιώνιο εμφύλιο μίσος επέτρεψε στους τότε μεγάλους, να εισβάλλουν στα δικά μας με την αιτιολογία της βοήθειας, για την απαλλαγή από τον Οθωμανό Τούρκο, και να μας διαφεντεύουν δυστυχώς εως σήμερα.
Στην ομάδα των τότε μεγάλων, έφυγαν οι μεν, ήρθαν οι δε.
Δυστυχώς επί τουρκοκρατίας, χάσαμε 2 μεγάλες ενότητες πολιτισμού της Ευρώπης. Την αναγέννηση. Και τον διαφωτισμό.
Και κάποιοι που τότε τόλμησαν στην αρχή του ξεκινήματος να εργαστούν και να προσφερουν για το αυριο δολοφονήθηκαν από χέρια αδελφικά.
Έτσι μέσα στα χρόνια αυτά, που κύλησαν με αρκετές κακουχίες γεγονότα πολέμους εμφυλίους και ευμάρεια, φτάσαμε στο σήμερα.
Ένα σήμερα που εδώ και 2 χρόνια πλήττεται παγκοσμίως και ανηλεώς από μια πανδημία ιού. Έχοντας προκαλέσει μετά την οικονομική κατάρρευση του 2010 νέα κοινωνική, ψυχολογική, ιατρική, διοικητική και κυβερνητική τρικυμία.
Με πολλούς νεκρούς, άλλους διασωληνομένους στις ΜΕΘ των νοσοκομείων με ελπίδα να σωθεί η ζωή τους.
Διπλά του ένα ηρωικό σύνολο ιατρικού προσωπικού να παλεύει νυχθημερόν σε βοήθεια τους.
Και την εργασιακή και οικονομική κατάσταση του τόπου να δοκιμάζεται ανελέητα.
Μέσα σε όλα αυτά, κάθε μέρα στις τηλεοράσεις, πλήθος ειδικών ιατρών με βαθμούς καθηγητών επιμελητών ειδικών απλώνουν την γνωστική επιστημονική πραμάτεια τους, στα ματιά, αυτιά και μυαλά των ανήμπορων και τρομαγμένων τηλεθεατών.
Με στόμφο και πείθω, μιλούν.
Άλλοι επιστημονικά και άλλοι επιστημονικά και δη προεκλογικά.
Γιατί «ας μην το κρύβαμε άλλωστε» πολλοί από αυτούς θα ζητήσουν αύριο την ψήφο του λαού για τις πολύτιμες τους υπηρεσίες.
«Ράβε ξήλωνε δουλειά να μην σου λείπει».
Στο πολιτικό γίγνεσθαι δεν θα κάνω στάση. Δεν ανήκω στην πολιτική πλευρά των κυβερνώντων.
Θα με βρεις χρόνια τώρα ονειροπόλο, στην κεντροαριστερότερη μεριά της δημοκρατίας.
Το μόνο που έχω να συστήσω, στην αντιπολίτευση είναι ένα και μόνο ένα.
Να οργανωθεί καλυτέρα, να προτείνει σωστότερα, να μιλά με επιχειρήματα, και να επιλέξει άτομα με ψηλές ηθικές αρχές και συστάσεις προκείμενου να πείσει, όταν θα κληθεί να έλθει στην εξουσία.
Και όπως λέει ο Ελύτης «γιατί για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή».
Και καλωσορίζω τον νέο χρόνο 2022. Έτος ορόσημο μνήμης και οδυνηρό 100 χρόνων πριν με την τραγική Μικρασιατική Καταστροφή.
Που πάλι ο εθνικός διχασμός και οι τότε μεγάλοι βοήθησαν να συμβεί ο εξαπονδρισμός και η καταστροφή ελληνισμού 2.700 χρονών. Με ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες να επιστρέφουν στην Ελλάδα μεταλαμπαδεύοντας στους υπάρχοντες κατοίκους, πολιτισμό, γνώση, ήθη, έθιμα, βουτηγμένα σε αρώματα, Ανατολής και Ευρώπης.
Γιατί να πάλι η ιστορία σήμερα, με την κρίση στους γείτονες, θέλει επίμονα να μας θυμίσει πολλά οδυνηρά του τότε, προκειμένου να μην γίνουν απρόβλεπτα στο σήμερα.
Κλείνω προς όλους σας, με μια ευχή.
Καλή χρονιά με υγεία, τύχη, αγάπη,
και στους νεότερους προκοπή, ευμάρεια ομόνοια και ειρήνη.
Νίκος Σάνσης